رئیس اداره فعالیت های پژوهشی:
کرسی‌های نظریه پردازی باید منجر به تولید علم شود
جمعه ۲۸ آذر ۱۳۹۹ ساعت ۱۹:۳۶:۲۳به گزارش روابط عمومی حوزه علمیه خواهران گلستان، حجت السلام والمسلمین رسول قنبری در ادامه سلسله نشست های "پژوهش به وقت کرونا" که با حضور جمعی از مدیران، کارکنان و طلاب حوزه های علمیه خواهران بصورت مجازی در سامانه سیما برگزار شد، پیرامون "جنبش علمی؛ آزاداندیشی" سخن گفت.
حجت السلام قنبری بیان کرد: فعالیت های مختلف پژوهشی در قالب های مختلف؛ کارگاه، نشست های علمی، کرسی های آزاداندیشی و نقد و نظریه پردازی از سوی ستاد و استان ها جهت توانمندسازی طلاب در مدارس انجام می‌شود.
وی کارگاه‌های پژوهشی را چراغ روشنی در مسیر پژوهش دانست و گفت: کرسی های نظریه پردازی بسیار مهم هستند زیرا هدف از نشست های علمی و پژوهشی و کرسی ها، تولید علم است که مقام معظم رهبری(مدظله العالی) بارها بر آن تأکید کردند.
رئیس اداره فعالیت های پژوهشی با تعریف واژه "آزاداندیشی" خاطرنشان کرد: کرسی آزاد اندیشی به معنای مطرح کردن یک فکر بدون لحاظ خاص یا هیاهو و جنجال با منطق و برهان و از روی علم است.
حجت الاسلام قنبری در اهمیت بحث آزاداندیشی گفت: بحث آزاداندیشی، بحث اندیشه، علم و تضارب علمی است، زمانی که مباحث علمی، همراه با برهان باشد منجر به تولید علم می‌شود.
وی در ادامه به تشریح کرسی های آزاداندیشی پرداخت و گفت: کرسی، جلسه و نشستی علمی در یک موضوع خاص است، نشستی که طلاب، فضلاء و دانشمندان به صورت آزاد و نظام‌مند با رعایت اخلاق در مورد یک موضوع به نتیجه می‌رسند.
رئیس اداره فعالیت های پژوهشی ابراز کرد: اولویت در کرسی‌های برگزار شده در حوزه‌های علمیه با اولویت زن و خانواده است تا مشکلات این حوزه را برطرف کند و راه حلی ارائه دهد.
حجت الاسلام قنبری با تاکید بر اینکه موضوع کرسی‌ها و نشست‌ها باید منطقه ای و بومی باشد، اضافه کرد: موضوعات باید چالشی باشد تا نتایج کرسی به دستگاه های اجرایی ارائه داده شده و آسیب های مسائل اجتماعی و خانواده مورد نقد و بررسی قرار بگیرد.
وی در ادامه به بیان اهداف کرسی‌های آزاداندیشی پرداخت و گفت: تضارب آرا زمینه‌های نظریه‌پردازی را برای طلاب بوجود آورده و فرد با تقویت روحیه حقیقت جویی متوجه اشتباه یا درستی نظریه خود می شود.
رئیس اداره فعالیت های پژوهشی پیرامون آسیب ها و چالش‌های موجود در کرسی‌های آزاداندیشی عنوان کرد: چالشی و به روز نبودن موضوعات، مستدل نبودن مطالب، نبود منتقد، تکراری بودن موضوعات، عدم تحمل مخالف، بومی نبودن موضوعات از آسیب‌های پیش رویِ کرسی‌ها است.