اهل علم و عالمان دین به جهت تربیت انسان ها، حق بزرگی بر جامعه بشریت دارند

«حجت الاسلام والمسللمین ایوب وردانی» در آیین گرامیداشت مقام معلم که با حضور کارکنان مدیریت این استان برگزار شد، به تعریف علم و جایگاه معلمین پرداخت و گفت: امام صادق(ع) می فرمایند؛ «علم مردم در چهار چیز است: اول اینکه پروردگار خود را بشناسی، دوم اینکه بدانی خداوند در آفریدن تو چه کرده است، سوم بدانی خداوند از توچه خواسته است، چهارم بدانی چه چیزی تو را از دینت خارج می کند».

وی بیان کرد: این چهار مرحله از علم، ماموریت اصلی برای تعلیم همه معلمین است که اگر انسان توجه به اخلاقیات و باز بینی در عملکرد خود نداشته باشد، طبیعتا منحرف خواهد شد.

مدیر حوزه علمیه خواهران استان گلستان ضمن تشریح محورهای این روایت، خاطرنشان کرد: نتیجه تمام تلاش های بشر باید این باشد که تمام هستی به دست ذات باریتعالی است و خداوند آنها را خلق کرده است و خلقتش براساس هدف بوده است، به همین جهت با توجه به مرحله چهارم علم، انسان باید مسیر بندگی را به خوبی طی نماید.

حجت الاسلام وردانی با بیان اینکه معلم حافظ شخصیت، معنویت، انسانیت وکرامت بشریت است، اذعان کرد: براساس فرموده امام صادق(ع)، جاری شدن چهارمین مرحله علم به دست معلم است؛ لذا این جایگاه بسیار ارزشمند و مهم است و به کسانی که در جامعه بشریت مشغول تعلیم هستند، عطا شده است.

وی در ادامه به وظائف معلم اشاره کرد و تذکر و تربیت را از آن جمله دانست و افزود: وظیفه انبیاء الهی تذکر و دلسوزی برای مردم و دعوت به خوبی و صلاح بوده است؛ در مقابل اگر انسان مواظبت نکند، خواسته های نفسانی و شهوانی او را از مسیر به بیراهه می برد.

مدیر حوزه علمیه خواهران این استان ضمن توصیه به معلمین در پیمودن مسیر اهل بیت(علیهم السلام) در تربیت انسان ها، ارزش کار معلمین را به ارزش کار همه انبیاء الهی دانست.

حجت الاسلام وردانی افزود: در این مسیر؛ تربیت انسان ها مهم، ارزشمند و بسیار تاثیرگذار است، تربیت انسان ها بالاترین کار است و خداوند نیز بالاترین ارزش را عطا نموده است.

وی اظهار کرد: براساس نظر شیخ انصاری، علم فارغ از همه مسائل، فی نفسه دارای ارزش است و اهل علم و عالمان دین نیز در هر رشته و مرتبه ای دارای ارزش و احترام بوده و از جایگاه والایی برخوردار هستند، از این رو به جهت تربیت انسان ها حق بزرگی بر جامعه بشریت دارند.

مدیر این حوزه در بخش دیگری از سخنان خود با بیان روایتی مبنی بر کوچک نشمردن گناهان، توضیح داد: کوچک ترین اشتباهات در عالم اخلاق بزرگترین اشتباه است، چه بسا گناهان کوچک که موجب سخط و خشم خداوند شود در حالی که انسان نداند موجب نارضایتی خداوند شده است.