کد مطلب: 56612 تعداد بازدید: ۴۲۱

استاد و مشاور حوزه گفت:

«حضرت زینب س با شهود ملكوتي خود، پروردگار هستي را ديده و زمام عالم و آدم را در دست خدا مي‏ بيند»

سه شنبه ۳ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۰۸:۱۰:۳۶
«خانم رجب زاده» بیان داشت: برای اینکه بتوانیم نگاه خود را تغییر دهیم و زینبی شویم، باید دل را از هرگونه آلودگی تخلیه نموده، با کسب فضایل و صفات حسنه در دل؛ آن را تحلیه نموده و با جلا دادن، صفات الهی در دل تجلی پیدا می کند.

«خانم فرحناز رجب زاده» استاد و مشاور در ویژه مراسم ولادت حضرت زینب(س) که با حضور طلاب مدرسه علمیه الزهراء(س) گرگان و جمعی از بانوان این شهرستان برگزار شد، به بحث پیرامون «تجلی رضا و شکر در سیره عملی حضرت زینب (س)» پرداخت و بیان داشت: حضرت زینب(س) پس از تحمل شهادت امام حسین(ع) و دیگر عزیزانشان در کربلا، مصائب، سختی و غم اسارت را پشت سر نهاد و با سخنانی کوبنده در مقابل یزیدیان ایستاد و پیام آور عاشورا شد.

وی افزود: واژه «زینب» در لغت به معنای درخت زیبا و خوشبو است که روندگان از بوی آن سرمست می شوند.

مشاور حوزه ادامه داد: حضرت زینب(س) دارای زیباترین نام و القابی است که هر کدام نشانگر گوشه ای از شخصیت ملکوتی آن حضرت است.از جمله القاب حضرت، می توان به «عقیلة النساء»، «مفسر قرآن» و «سِرّابیها» اشاره نمود.

خانم رجب زاده گفت: نهایت شکر و رضای حضرت زینب(س) از جمله «ما رأیت إلا جمیلا»ی حضرت فهمیده می شود که راضی به مقدرات الهی و شاکر بر آنچه که برایش پیش آمد، بودند. به استناد کلام آیت الله جوادی آملی، «این سخنان در مشاهده صحنه هایی از حضرت بیان شد که تاریخ به تلخی آن وقایع نه صحنه ای را دیده و نه شنیده بود».

وی تصریح کرد: در کلام بزرگان و علمای دین نیز بیانات متعددی از مقام شکر و رضای حضرت زینب(س) وارد است که از جمله آنها می توان به کلامی از آیت الله جوادی آملی اشاره نمود که می فرمایند؛ «حضرت زینب(س) با شهود ملكوتي خود، پروردگار هستي را ديده و زمام عالم و آدم را در دست خدا مي‏ بيند و آثار جميل محض را با جمال مي‏ نگرد و زيبايي هدف والاي شهادت را با بصيرت دل مشاهده مي‏ نمايد».

استاد حوزه توصیه نمود: آن گونه که زینب کبری(س) بودند، ما نیز با تاسی از حضرت، برای زیبا دیدن و تسلیم حق شدن باید جهان بینی خود را تغییر دهیم. در مقام صبر نیز صبری ارزش و پاداش دارد که با رضا و شکر همراه باشد.

خانم رجب زاده ادامه داد: برای رسیدن به مقام رضا و شکر باید مقدرات الهی را باور کنیم، بدین معنا که باور کنیم آنچه به ما رسیده، ممکن نبود از ما بگذرد و آنچه از ما گذشته، ممکن نبود به ما برسد. این نگاه و باور است که آرامش و طمانینه را بدنبال خواهد داشت. آیات و روایات متعددی دلالت بر این مطلب دارد.

وی در پایان تصریح کرد: برای اینکه بتوانیم نگاه خود را تغییر دهیم و زینبی شویم، باید دل را از هرگونه آلودگی تخلیه نموده، با کسب فضایل و صفات حسنه در دل، آن را تحلیه نموده و با جلا دادن، صفات الهی در دل تجلی پیدا می کند.