میل و رغبت به جهان ماده و محسوسات، نفس را به سویی می برد که از معاد و آخرت غافل شود.

«خانم انسیه باستانی» مبلغ مدرسه علمیه شهیده بنت الهدی علی آبادکتول، در دومین نشستی که در جمع اساتید، طلاب و بانوان این شهرستان برگزار شد، پیرامون ابعاد معرفت و تعریف آن گفت: حرف «راء» در معرفت به معنی رغبت به جهان آخرت است. میل و رغبت به جهان ماده و محسوسات، نفس را به سویی می برد که از معاد و آخرت غافل شود. ائمه اطهار(علیهم السلام) رغبت وصف ناپذیری نسبت به عالم آخرت داشتند، چون آن را لقاءالله و دیدار با خداوند می دانستند. یاران امام حسین(ع) نیز این گونه نگاهی داشتند و شهدای ما هم به این بزرگواران تأسی کردند.

وی در تشریح حرف «فاء» از کلمه معرفت بیان نمود: حرف «فاء» در کلمه معرفت یعنی «فَوَّضَ اَمرَهُ اِلَی الله؛ سپردن همه امور به دست خداوند». امام حسین(ع) از همان ابتدای حرکت همه امور را به خدا سپردند. ایشان می دانستند در این سفر برگشتی وجود ندارد و از مشکلات و سختی ها خبر داشتند، اما همه امور خود را به خداوند سپردند.

کارشناس مذهبی اذعان کرد: سپردن امور به خداوند باعث می شود انسان در نهایت آرامش، کار یا حرفه ای را فرا گرفته و با توکل بر خدا به پیشرفت و تعالی برسد. از نظر علما و بزرگان حرف «تاء» در معرفت نیز به معنی ترس از خدا و نترسیدن از مردم است.

باستانی در بخش دیگری از سخنان خود، پیرامون  تقوا و پرهیزگاری توضیح داد: پرهیزگاری یعنی پرهیز از اموری که انسان را از خداوند دور می کند و مواظبت و مراقبت از چیزهایی که لذات دنیایی را در نظر آدمی زیاد می کند. یکی از اموری که نیاز هر انسانی است، اطاعت است. اطاعت و فرمانبرداری از خداوند باعث آرامش خاطر انسان می شود، حال اگر این اطاعت از امیال درونی و نفسانی و شیطانی باشد، نه تنها آرامشی در کار نیست بلکه باعث سرکشی و طغیان می شود ولی اگر در چارچوب دین قرار بگیرد و برای رضای خداوند باشد باعث رشد و تعالی انسان می گردد.