مصاحبه با یکی از ذریه سادات حضرت زهرا س

مادر به عنوان مدیر تربیتی نسل های بشری، چه نقشی در تربیت دینی فرزندان دارد؟

بی تردید، سرنوشت هرانسانی ریشه در روحیات و خصلت های کسانی دارد که در دوران طفولیت، نزدیک ترین انسان ها به او بودند. از طرف دیگر در این دوران مادر نزدیک ترین فرد به انسان بوده، نقش سازندة وی در تعیین مسیر فرزند بی نهایت در خور توجه است.

سعادت یا شقاوت انسان ها دامانِ مادر و محیطی است که مادر، رکن اساسی آن محسوب می شود. پس می توان گفت: از این جمعیت، کودک مانند مومی است که در میان دستان قدرتمند مادر، قابلیت تبدیل به هر شکلی را دارد.

این نقش سرنوشت ساز، در سیره حضرت فاطمه سلام الله علیها چگونه بوده است؟

اگر کمی دقت کنیم در برخورد عاطفی و منطقی حضرت زهرا (سلام‌ الله ‌علیها در می یابیم که آن بانوی بزرگوار، در ساختن روح  و شخصیت فرزندان گرامی‌اش از ابزاری بسیار ظریف و دقیق استفاده کرده است که بیشتر آنها درحال حاضر، میان روانشناسان تربیتی مورد بحث قرارگرفته است. روش تربیتی و اخلاقی حضرت زهرا سلام ‌الله‌علیها بهترین شیوه و تجربه برای ساختن نسلی پاک و سعادتمند است.

آیا می توانید نمونه هایی از شیوه های تربیتی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را در برخورد با فرزندان عزیزش بیان بفرمائید؟

1-عبادت در کودکی : یکی از محورهای اساسی که حضرت فاطمه زهرا سلام ‌الله ‌علیها به آن توجه و تاکید داشتند، بعد پرستش و گرایش فرزندان به انجام تکلیف عبادی و الهی بود. آن حضرت شوق بندگی و خضوع در برابر معبود را از همان دوران کودکی در جان فرزندان خود تقویت نموده و آنان را چنان تربیت کرد که بهترین کارها را عبادت خداوند دانسته و بالاترین لذت ها را درک می کردند.

2-مسابقه و رقابت های سازنده: رو به رو ساختن کودکان با مشکلات و فراهم کردن امکان رقابت برای آنان موجب اعتماد به نفس می‌شود. اعتماد به نفس که نقطة مقابل حس حقارت و خود کم بینی است. بقدری ارزشمند وسرنوشت ساز است که اولیای کودک باید به هر قیمتی که شده این حس را درکودک خود به وجود آورند، چرا که در غیر این صورت کودک دلبند خود را بدون هرگونه سلاح به میدان نبردی فرستاده‌اند که قدرتمندان زیادی در این میدان به زمین خورده‌اند.

3-رعایت عدالت بین کودکان:

رفتار هماهنگ وعادلانه و بذل محبت و توجه بطور مساوی به فرزندان، اصل سازنده‌ای است که تا اعماق وجود کودک اثر می‌گذارد. در برخی از روایات معصومین علیهم السلام سفارش شده است که پدر و مادر از تبعیض و عدم رعایت انصاف، پرهیز کنند بلکه  عدالت و به یک چشم نگریستن را سرلوحة رفتار خانوادگی خود قرار بدهند.

ناگفته نماند اینکه پدر یا مادر به یکی از فرزندان خود، علاقه ویژه و بخصوصی داشته باشد تا حدودی طبیعی است و شاید خارج از ارادة آنها باشد اما نکته مهم و اساسی این است که نباید این علاقه ویژه در رفتار و عملکرد پدر و مادر تاثیر گذارد، بگونه‌ای که سایرین متوجه این علاقه و ارتباط ویژه شوند.

4-توجه به فعالیت های فرزندان:

برکسی پوشیده  نیست که بی توجهی نسبت به نظارت بر فرزندان، بخصوص در رفت و آمدهای آنها، چه نتایج زیانباری به دنبال دارد. با توجه به خطرات و تهدیداتی که هر لحظه، سعادت یک جوان را در معرض نابودی قرار می‌دهد، لازم است که رفتار آنها به ویژه موانع  ورود به خانه و زمان خروج از آن  مورد دقت و بررسی قرار گیرد.

حضرت زهرا سلام ‌الله‌ علیها با فداکاری و محبت خاصی که نسبت به فرزندانش نشان می داد، مراقب تمام حرکات و سکنات آنها بوده و به دقت رفت و برگشت های آنها را زیر نظر داشت .

5- ارج نهادن به شخصیت کودک واهمیت دادن به نیازهایش:

شخصیت هر کس به اندازة اثر وجودی آن فرد است. هر قدر که تأثیر وجودی انسان در جامعه، تاریخ و نسل ها بیشتر باشد، به همان نسبت ارزش و افتخار بیشتری نصیب وی می‌شود. بعضی افراد از توانایی های بالفعل و بالقوه خود در جهت مصالح جامعه و افراد نزدیک به خود استفاده می‌کنند اما برخی دیگر نیرو و استعدادشان مانند سم مهلکی است که به پیکره اجتماع وارد می شود. نباید فراموش کرد که شکل اصلی و اولی این دو نوع شخصیت و منش، از همان دوران کودکی، ساخته می‌شود.

در تعالیم دینی آمده است که آنچه کودک در طفولیت می‌آموزد، تا پایان عمر او را همراهی می‌کند.