دعا یک فرصت برتر و بدل ناپذیر است که خدای تعالی به بندگانش عطا نمود

سیده نفیسه حسینی واعظ با اشاره به مقام والای حضرت زینب(س) و کلام مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در این باره بیان کرد: حضرت زینب(س) با ایستادگی و صبر توانست از روح کلی اسلام دفاع نماید. بصیرت و صبر از مهمترین ویژگی ها و خصایص بارز عقیله بنی هاشم بود که این عامل تحمل سختی ها و مشقّات را برای حضرت افزایش می داد.

وی ادامه داد: زنان در جوامع مختلف بشری باید زندگی و ابعاد شخصیتی حضرت زینب (س) را سرمشق خود قرار داده تا بتوانند در به کمال رساندن جامعه بشری تلاش نمایند. در عبادت و بندگی نیز حضرت زینب(س) یک الگوی کامل است. عبادت وی تنها به معنای خاص عبادت نبود بلکه تمام حرکات و سکنات، سفرها و اسارت ها، بیدادگری ها و مبارزات ایشان همه مراتبی عمیق و والا از اخلاص و عبادت خداوند متعال محسوب می شود.

مدیر نظارت و برنامه ریزی مدیریت حوزه های علمیه خواهران گلستان افزود: خلوت و مناجات حضرت زینب(س) با خدا از درخشندگی خاصی برخوردار است. سراسر زندگی او به خاطر جهاد و هجرت در راه خدا و همراهی و همگامی با پدر، مادر و برادر در جهت وظیفه و احیای معالم و معارف اسلام عبادت به شمار می رفت.

حسینی واعظ خاطر نشان کرد: به نقل از مورخین در سخت ترین شرایط نیز یعنی از شب یازدهم محرم به بعد با آن همه مسئولیت و مشغله دیده شده است که نماز نافله شب خویش را ترک نکرد.

وی در بخش دیگری از سخنان خود به بحث پیرامون استغفار و دعا پرداخت و گفت: از جمله اعمالی که در ماه رجب بسیار تاکید شده است، دعا و استغفار به درگاه خداوند است. استغفار به معنای درخواست آمرزش از خداست. در آیات قرآن برای استغفار سه کاربرد اساسی ذکر شده است که عبارتند از؛ دفع (جلوگیری از گناه و خطا) رفع (پناه بردن به خدا و طلب آمرزش) و جلب (جلب محبت الهی با توبه و پشیمانی از درگاه خدا).

مدرس این حوزه افزود: روایات بسیاری از معصومین(ع) نیز وارد است که بر ضرورت استغفار دائم تاکید می کند. انسان در طول زندگی خود ناخواسته عملی را مرتکب شده یا کلامی را بر زبان جاری می کند که موجب رنجش دیگران و یا خشم و غضب خداوند می شود. استغفار دائمی موجب می شود تا عذاب و بلایی دفع یا رفع شده و نعمتی جلب گردد.

حسینی واعظ با استناد به روایتی از نبی مکرم اسلام(ص)، بهترین زمان برای استغفار را سحرگاهان معرفی کرده و در ادامه به بیان آداب و آثار استغفار پرداخت.

وی در بخش دیگری از سخنان به بحث پیرامون دعا پرداخت و بیان کرد: دعا یک فرصت برتر و بدل ناپذیر است که خدای تعالی به بندگانش عطا نموده تا آنان را با سود جستن از آن به حضور خود راه  یابند و از حضرتش برای پیمودن طریق کمال و سربلندی روح مدد گیرند.

مدرس حوزه تصریح کرد: سرّ تاکید و توجه ویژه ای که در سنت و سیره پیشوایان الهی بر دعا کردن شده در این واقعیت نهفته است که پیامبر مکرم اسلام(ص) هم خود اهل دعا و راز و نیاز بود و هم دیگران را به حاجت خواستن از پروردگار سفارش می فرمود و ترک آن را جایز نمی دانست. دیگر پیشوایان نیز به دعا عنایت ویژه داشتند و از خود دعاهای پرمحتوایی به یادگار گذاشتند. از جمله صحیفه سجادیه، صحیفه صادقیه، صحیفه کاظمیه و صحیفه رضویه.