کد مطلب: 156044 تعداد بازدید: ۲۳

استاد مدرسه علمیه تخصصی الزهراء(س) گرگان:

نصرت الهی، سپری در برابر نفس و کلید فتح توکل است

یکشنبه ۱۹ اسفند ۱۴۰۳ ساعت ۱۲:۵۷:۵۶
ربابه کابوسی، استاد مدرسه علمیه تخصصی الزهراء(س) گرگان، با تشریح مفهوم نصرت الهی در برنامه جزءخوانی قرآن کریم، نصرت خداوندی را یاری در برابر نفس اماره و عاملی برای رسیدن به مقام توکل معرفی کرد.

به گزارش روابط عمومی حوزه‌ علمیه خواهران گلستان، خانم ربابه کابوسی در برنامه جزءخوانی قرآن کریم که از سوی مدرسه علمیه تخصصی الزهرا(سلام‌الله‌علیها) گرگان در جمع شماری از بانوان این شهرستان برگزار شد، با استناد به آیه 160 سوره آل عمران بیان کرد: تنها نصرت و امداد الهی است که تحت الشعاع هیچ چیز قرار نمی‌گیرد.

وی افزود: خدای سبحان در این آیه، هم نصرت را به خود نسبت می‌دهد و هم خذلان را، بدین معنا که خداوند هم ناصر و هم خاذل است.

استاد مدرسه علمیه تخصصی الزهراء(سلام‌الله‌علیها) گرگان بیان کرد: نصرت در مقابل بزرگترین دشمن انسان یعنی نفس او است و خدای سبحان بنده را کمک می‌کند تا مغلوب نفس نشود و خواسته‌های نفس بر او حاکم نگردد.

خانم کابوسی در بیان معنای توکل به روایتی از پیامبر مکرم اسلام(صلی‌الله‌و‌علیه‌و‌آله) استناد کرد و گفت: هرگاه بنده برای احدی غیر از خدا کاری نکند و جز خدا امید نداشته باشد، از غیر خدا نهراسد و در احدی غیر از خدا طمع نکند، به مقام توکل می‌رسد.

وی، قوت قلب، قوت ایمان، رام‌شدن دشواری‌ها و آسان‌گشتن اسباب و شکست ناپذیری را از ثمرات توکل دانست و گفت: علامت توکل بر خدا این است که هیچ نعمتی فرد را به خود مشغول نمی‌دارد بلکه متوکل در همه حالات مشغول بندگی خدا بوده و به وکیل خود توجه دارد نه به نعمت‌هایی که از سوی وکیل به او می‌رسد.

استاد حوزه، نصرت را بر دو نوع؛ امداد رسانی و منع ضرر دانست و بیان کرد: خدای سبحان هم کمک‌های لازم را به بنده می‌کند و هم مانع آسیب دیدن او می‌شود، این لطف حضرت حق به وضوح نمایان است که خداوند سبحان در جنگ بدر با حداقل امکانات مسلمین را بر کفار پیروز کرد؛ لذا معلوم می‌شود در این جنگ اسباب دخیل نیستند.

خانم کابوسی در ادامه به علامات نصرت خدای سبحان پرداخت و اظهار کرد: بنده توفیق اجرای شریعت را دارد، یعنی وقتی خدا او را یاری می‌کند او پای‌بند به قوانین شرع است و کسی که ظاهراً موفق به اجرای شرع نیست گرفتار خذلان شده و کمک خدا از او برداشته شده است، هرگاه خدا به بنده‌ای کمک می‌کند ابتدا کمک ظاهری می‌کند تا احکام شرعی در ظاهر او اجرا شود و سپس به باطن او کمک می‌کند تا اعتقادات حقه و خلقیات صحیح در او مستحکم شود.