مدیر حوزه علمیه خواهران گلستان:
اساتید تربیت و تأدیب خود را مقدم بر دیگران بدانند
پنجشنبه ۱۹ آبان ۱۴۰۱ ساعت ۱۵:۲۸:۵۲به گزارش روابط عمومی حوزه علمیه خواهران گلستان، کارگاه آموزشی مهارت‌های عمومی تدریس ویژه اساتید مدارس علمیه خواهران استان گلستان برگزار شد.
خانم حسینی واعظ در این کارگاه با اشاره به نقش و جایگاه مهم اساتید حوزه‌های علمیه بیان کرد: یافتن آغاز برای تعلیم و تربیت انسان بی‌معناست، زیرا انسان از ابتدای ظهور، در ابعاد فردی و اجتماعی تحت تعلم مستقیم پروردگار قرار گرفته و تمام اسماء را فراگرفته است: «و عَلَّمَ ءادَمُ الاَسماءَ کُلُها...». (سوره بقره، آیات31-33)
وی با بیان این‌که معلمان و مربیان شاخص‌ترین و اساسی‌ترین نقش را در یادگیری و تعلیم و تربیت انسان‌ها به ویژه دانش‌آموزان بر عهده دارند، افزود: مکتب تعلیم و تربیت اسلامی رسالت‌های مهمی را برای معلمی و مربی‌گری ترسیم کرده است و دعوت به سوی خدا و تربیت الهی یکی از اهداف عالیه در دعوت انبیاء به شمار می‌آید.
مدیر حوزه علمیه خواهران گلستان خاطرنشان کرد: مهم ترین رسالت معلم و مربی، پرورش و تربیت روح توحید در بندگان است و آموزش و تربیت یک مربی باید برای خدا باشد که با عنایت و توجه به خداوند تربیت الهی محقق می‌شود.
خانم حسینی واعظ، هدف نهایی از ارسال پیامبران را خارج کردن مردم از ظلمات، کفر، جهل و گناه به سوی نور توحید و ایمان و تقوا دانست و ابراز کرد: رسالت معلم که رسالت انبیا است، خارج کردن مردم از ظلمات به سوی نور می‌باشد.
وی، دعوت به سوی اصلاح جامعه و تربیت صالح، دعوت به پاکسازی و تربیت اخلاقی و دعوت به سوی علم و دانش و تربیت قرآنی را از مهم‌ترین رسالت‌های دعوت انبیاء برشمرد.
استاد حوزه در ادامه به تشریح ویژگی‌های معلم و مربی در مکتب اسلام پرداخت و گفت: بر استاد لازم است با ذهنیتی واقع‌بینانه و صحیح به امر مقدس تدریس مشغول شود که مسلح شدن به مجموعه فنون و روش‌های موفق تعلیم و تربیت و مصون ماندن از اشتباهات و لغزش‌ها، مستلزم حصول باورهای صحیح او از خود و ویژگی‌های شایسته‌ای که یک معلم و مربی از نظر اسلام باید داشته باشد، است.
خانم حسینی واعظ اخلاص در نیت، حق‌مداری، حلم و شکیبایی، صبر و استقامت و توجه به ضروت امر خودسازی را از دیگر ویژگی‌های معلم دانست و توضیح داد: اگر قرار است استاد هدایت‌گر و راهنما باشد، باید خود هدایت شده و ره‌یافته باشد؛ عقل سلیم نیز حکم می‌کند که چون هر فرد دارای حب ذات است، باید به تربیت و تأدیب خود بیش از دیگران توجه کند.
