استاد مدرسه علمیه الزهراء(س) گرگان:
رضایتمندی زمینهساز موفقیت و کامیابی در زندگی است
چهارشنبه ۲۳ تير ۱۴۰۰ ساعت ۱۷:۱۹:۵۹به گزارش روابط عمومی حوزه علمیه خواهران گلستان، خانم ربابه کابوسی در نشست هماندیشی «عوامل ایجاد رضایتمندی در زندگی» که با حضور کارکنان و اساتید مدرسه علمیه الزهراء(سلاماللهعلیها) گرگان برگزار شد، بیان کرد: رضایتمندی، بستر موفقیت و کامیابی در زندگی است، به شرط آن که انسان روش آن را شناخته و مهارتش را بیاموزد.
وی افزود: رضایت از زندگی به معنی احساس رضایتمندی و خشنودی فرد در مورد عملکرد و شرایط زندگیاش است.
استاد حوزه در پاسخ به این سوال که چگونه احساس رضایت و خشنودی از زندگی در انسان به وجود می آید؟ توضیح داد: رضایتمندی در سایه امکانات و دستیافتن به آرزوها نیست، بطور مثال دو نفر از نظر مالی در شرایط مساوی قرار دارند؛ اما یکی «راضی» و دیگری «ناراضی» است.
خانم کابوسی ادامه داد: تفاوتها نشاندهنده رضایت از زندگی و کسب امکانات مادی و تحقق آرزوها نیست؛ بلکه یک احساس درونی بوده که تحت تاثیر دنیای خارج و واقعیت بیرونی است؛ بنابراین در بدترین شرایط نیز میتوان از زندگی راضی بود.
وی با اشاره به کلام اپیکور، فیلسوف یونانی باستان «نگرش و برداشت انسانها از رویدادها؛ بسی مهمتر و تعیینکنندهتر از خود رویدادها هستند»، بیان کرد: این سخن درست و منطقی بوده و دلیل آن را هم میتوان در تفاوت واکنش افراد مختلف به یک رویداد مشاهده کرد.
مبلغ فعال حوزه اضافه کرد: اگر رویدادها به عنوان یک واقعیت خارجی نقش تعیینکنندهای دارند، نباید میان داوریها و ارزیابیهای افراد مختلف تفاوتی وجود داشته باشد.
خانم کابوسی تصریح کرد: برای رسیدن به شادمانی و رضایتمندی، تهیه و تامین امکانات فراوان لازم نیست و با تغییر در تفکرات می توان به آن دست یافت.
وی با بیان اینکه شرط رضایتمندی از زندگی فرار از واقعیتها و روی آوردن به تخیلات و توهمات نیست، اذعان کرد: نگرش انسان به دنیا، باید نگرشی واقعبینانه و هماهنگ با واقعیتهای آن باشد، بنابراین وقتی سخن از تفکر و نقش آن در نشاط و شادابی زندگی به میان میآید، مراد تخیل مثبت از زندگی نیست.
استاد حوزه با استناد به کلام حضرت علی(علیهالسلام) «کسی که دنیا را بشناسد به خاطر مصیبتهای آن غمگین نمیشود»، تاکید کرد: بلاها از زمینههای بسیار مهم نارضایتی از زندگی است؛ لذا آموزههای دینی، انسان را به گونهای تربیت میکند که در اوج سختیها و در عمق گرفتاریها نیز ناامید و افسرده نخواهد شد.
خانم کابوسی اظهار کرد: شادمانی ضد سختی و گرفتاری است؛ اما این یک تصور نادرست بوده و هیچ تلازمی بین این دو برقرار نیست، انبیا و اولیای الهی بیشترین سختیها را در زندگی تجربه کردهاند؛ اما هرگز ناراضی و ناخرسند نبودند.