خاستگاه اصلی سلامت معنوی در آموزه‌های اسلام حقیقت قلب و روح انسان است

به گزارش روابط عمومی حوزه علمیه خواهران گلستان، خانم اعظم رجبلو در نشست علمی پژوهشی با عنوان "نقش توسل و دعا در سلامت جسمی و معنوی" که در هفته پژوهش از سوی مدرسه علمیه عالی الزهرا(س) گرگان برگزار گردید، بیان کرد: بعد از توحید، سلامتی از بزرگترین نعمت های خداوند است که همواره خداوند انسان را به حفظ و قدرشناسی از آن فراخوانده تا در مسیر رشد قرار گیرد.

وی خاطرنشان کرد: در دین مبین اسلام علاوه بر سلامت روح، بر سلامت جسمی نیز بسیار تاکید شده است، دلیل بر این مدعا؛ قاعده "تغییر وجوب برخی عبادت‌ها به حرمت" در صورت مضر بودن عبادت برای جسم و نیز آیاتی است که اشاره به خوراکی های مضر برای جسم و بدن دارد.

مبلغ مدرسه علمیه عالی الزهراء(س) گرگان ادامه داد: در صورت بروز بیماری، رفتار دینی و قرآنی حکم می‌کند که انسان علاوه بر شکرگزاری، راضی به قضای الهی باشد، زیرا تمام افعال خداوند بر اساس حکمت و مصلحت است، لذا موظفیم طبق سفارش ائمه اطهار(علیهم السلام)، در جهت مقابله با بیماری؛ به دنبال درمان و هم دعا و توسل باشیم.

رجبلو، با استناد به روایتی از امام صادق(ع) اضافه کرد: امام صادق(ع) دعا و دارو را جزء علل صحت انسان و وسیله‌ای برای شفا دانستند و فرمودند: شفا در دست خداوند است و نظام علی و معلولی جهان را تحت تدبیر خود دارد.

وی خاطرنشان کرد: سلامتی ابعاد دیگری چون روانی، اجتماعی و معنوی دارد، برخی از افراد بدون هیچ مشکل و بیماری جسمی، دچار اضطراب و احساس پوچی و بیهودگی هستند و علم پزشکی با تمام پیشرفت‌هایی که داشته، گامی موثر در جهت مشکلات روحی و روانی انسان‌ها بر نداشته است.

مبلغ حوزه "معنویت" را عاملی آرامش‌بخش برای انسان دانست و اذعان کرد: یکی از موفق‌ترین منابع که حاصل معنویت است، آموزه‌های دینی به ویژه ادعیه بوده که نیاز به دعا و توسل به نیروی مطلقه، نیاز فطری برای تمام افراد بشر است و در هنگام سختی‌ها به شکوفایی می‌رسد.

رجبلو، دعا را دوست داشتنی ترین عمل در زمین برشمرد که موجب توجه و اعتنای ذات باری تعالی به انسان است.

وی، دعا و توسل را یک مداخله سنتی و فراگیر برای تسکین بیماری و پیشبرد سلامتی دانست و گفت: دعا و توسل به چهار طریق آرام سازی، پلاسبو، ایجاد احساسات مثبت و کانال مداخله ماورالطبیعت تاثیر می گذارد.

مبلغ حوزه مطرح کرد: سلامت معنوی تنها ابزاری جهت بهبود و درمان بیماری‌های جسمی و روانی نیست بلکه با چشم اندازی وسیع در پی توسعه همه جانبه فرد و جامعه است.

رجبلو در پایان، پایه‌گذاری جامعه سالم، معنوی و خدامحور را در گرو وجود افرادی دانست که از سلامت معنوی برخوردار هستند.

وی افزود: خاستگاه اصلی سلامت معنوی در آموزه‌های وحیانی دین اسلام، حقیقت قلب و روح انسان است؛ از این رو، برای رسیدن به سلامت معنوی باید به سرشت و فطرت انسانی رجوع شود.