ظرفیت‌های حوزه و دانشگاه در جهت رفع نیازهای جامعه به کار گرفته شود

به گزارش روابط عمومی حوزه علمیه خواهران گلستان، آخرین نشست از سلسله نشست های "پژوهش به وقت کرونا" با حضور دکتر غلامرضا خوش‌فر با عنوان "جنبش علمی؛ تعامل و همبستگی با مراکز آموزش عالی" برگزار شد.

آقای خوش‌فر با توصیه بر تولید علم و فناوری در سال جهش تولید، بیان کرد: توليد علم از عوامل اصلي رشد و ترقي يك جامعه به ویژه جامعه ديني براي رسيدن به قله هاي سربلندي، استقلال و آزادگي است، توليد علم و جنبش نرم افزاري يكي از مسائلي است كه در دهه اخير توسط مقام معظم رهبري(مدظله العالی) مطرح شده است.

وی با بیان اینکه ايران به عنوان يكي از كشورهاي مهم بلكه مهمترين مركز توليد فكر و انديشه و مهد تمدن و فرهنگ بوده و استعداد ايراني در بين ملل دنيا استعدادي بي نظير است، خاطرنشان کرد: تاريخ نشان داده است كه عمده شخصيت هاي تاثيرگزار در عرصه علم و فرهنگ و تمدن، ايراني ها بوده اند.

معاون دانشجویی فرهنگی دانشگاه گلستانابراز کرد:در سال‌های گذشته، عوامل گوناگوني در انحطاط و عقب ماندگي تمدن اسلامي و دور ماندن از عرصه هاي تكنولوژي و فن‌آوري و نظريه پردازي دخيل بوده است اما اکنون فرصت مناسبي براي جبران عقب ماندگي ها مهیا می باشد.

خوش‌فر منظور از نوع توليد علم را اینگونه تشریح کرد: تمام سخن مقام معظم رهبري اين است كه ما در عمده عرصه هاي دانش مصرف كننده هستيم، از توليد يك محصول كوچك همانند جارو برقي و اتو تا توليد اتومبيل و تلويزيون و امثال آن که اين در حوزه علوم مادي و احتياجات دنيوي است.

وی ادامه داد: در حوزه علوم انساني نيز به جاي اين كه کشور ما پيشتاز باشد اما امروزه تعريف تمدن و چگونگي آن از سوي محافل غربي براي جهان سوم و دنياي اسلام تعريف و ديكته مي شود، به همین دلیل، در رابطه با نهضت توليد علم، رهبر معظم انقلاب متذكر شدند؛ در نتیجه، مفهوم توليد علم و اهميت آن اگر سال ها پيش جايگاه نداشت و نيازي براي آن در جامعه احساس نمي شد، امروزه به ضرورت آن همگان واقف گشته و جايگاه و پايگاه آن در ميان اقشار تحصيل كرده و دانشگاهي مبرهن است.

معاون دانشجویی فرهنگی دانشگاه گلستان، موضوع توليد علم را در تمام عرصه هاي دانش و فن آوري از علوم تجربي و مادي و حسي تا علوم انساني، معنوي و به ویژه عرصه فكر و عقيده و دين دانست و بر تلاش در تمام حوزه های علمی به ویژه علوم انسانی تاکید کرد.

خوش‌فر معتقد است: فاصله ما با دنياي امروز و رسيدن به مرزهاي علمي فاصله كمي نيست اما نیازمند مجاهدت علمي و تلاش شبانه روزي از سوي محققان، دانشمندان، علما و دانش پژوهان است و توجه به نيازهاي روز، مسيرهاي ميان بُر، انسجام فكري و مديريتي و چشم انداز چند ساله، استراتژي، راهبرد و هدف‌گذاري از لوازم اين جنبش و نهضت است.

وی در ادامه به وحدت حوزه و دانشگاه اشاره کرد و گفت: اگر جوهره اصلی انقلاب را برخاسته از جنبه اسلامی و مردمی بودن آن بدانیم، قوام و پایداری این دو نیز در سایه اتحاد و وحدت کلمه همه گروه‌ها و به خصوص حوزویان و دانشگاهیان خواهد بود.

استاد دانشگاهدر تشریح ضرورتتعامل بین حوزه و دانشگاه بیان کرد:همکاری و تعامل نهادهای علمی، به آنها توان و ظرفیت می دهد تا در مسیر تولید علم و نظریهپردازی گام بردارند، لذا تعامل عالمانه و عاقلانه می‌تواند زمینه ساز شکل­گیری نوعی روش­شناسی بومی شود تا بتواند با دنیای جدید، مفاهمه و گفت و گو برقرار کند و از اصالت و استواری لازم، برخوردار باشد.

خوش‌فر با استناد به فرازهایی از کلام امام خمینی(ره) درباره حوزه و دانشگاه گفت: حضرت امام(ره) حوزه و دانشگاه را مغز متفکر و نیروی محرکه جامعه می دانستند؛ دانشگاه و حوزه­های علمیه می‌توانند به عنوان دو مرکز برای تمام پیشرفت‌های کشور و یا تمام انحرافات و انحطاط‌ها باشند.

وی با اشاره به وظایف هر یک از دو نهاد حوزه و دانشگاه نسبت به جامعه و تولید علم و برشمردن نظرات مختلف درباره تفسیر وحدت حوزه و دانشگاه، اذعان کرد: وحدت حوزه و دانشگاه یکی از پیچیده ترین مباحث در این حوزه است که نیازمند مطالعه و بررسی در کارگروه‌های تخصصی و علمی است تا مبانی و اصول وحدت اندیشی به روشنی تبیین و با شناخت آفت‌ها و آسیب‌ها، زمینه ها و بسترهای لازم برای عینیت بخشیدن به این هدف متعالی فراهم شود.

استاد حوزه اظهار کرد: مطرح شدن آرمان مطلوب وحدت حوزه و دانشگاه در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی در عین نارسایی‌ها و آسیب‌ها، از توفیقات قابل توجهی نیز برخوردار بوده است، همچون؛رفع مرزهای بین حوزه و دانشگاه، کاهش فاصله به لحاظ شیوه های آموزشی، نوع پژوهش و تحقیق بین این دو نهاد.

خوش‌فر، تبادل استاد و دانشجو و شکل‌گیری گروه‌های جدید آموزشی و پژوهشی و شکل‌گیری و پیدایش رشته های جدید علمی با نگاه تطبیقی و جامع به دیدگاه های مطرح شده در وحدت حوزه و دانشگاه و نخبگان اجتماعی را از دیگر توفیقات این وحدت دانست.

وی وحدت حوزه و دانشگاه را به مفهوم وحدت و استقلال جامعه اسلامی دانست که تامین نیازهای دینی و دنیوی و نیل به توسعه و پیشرفت به آن وابسته است، به یقین وحدت حوزه و دانشگاه هیچ گاه به مفهوم سلب استقلال فکری یا نفی هویت مستقل یکی از این دو نهاد و یا سلطه یکی بر دیگری نیست.

معاون دانشجویی فرهنگی دانشگاه گلستان، وحدت حوزه و دانشگاه را وحدت در هدف دانست و توضیح داد: این وحدت، یک وحدت سازمانی و یا حتی در روش نیست زیرا هدف هر دو، تولید علم برای پاسخگویی به سوالات جامعه و تربیت کارشناس برای رفع نیازهای آن است و از آنجایی که کشور ما فرهنگ دینی دارد، در این زمینه هم سوال و نیاز دارد که باید ضمن پاسخگویی، برای آنها کارشناس تربیت کرد.

خوش‌فر، با بیان اینکه وحدت حوزه و دانشگاه نباید به معادل‌سازی مدرک تقلیل داده شود، اضافه کرد: صاحب‌نظران این دو نهاد علمی باید با هم افزایی علمی و بهره‌گیری از ظرفیت‌های همدیگر به نیازهای مهم جامعه پاسخ‌های مناسب عرضه کنند.